اینکه واقعاً چقدر زمان برای “شبکه سازی” کردن، ملاقات با افراد جدید و کشف علایق مشترک و غیره در اختیار مشاورین قرار دارد و مشاور برای آن اهمیت قائل است؛ و اینکه مکان، مدت زمان و تعدد این ملاقات ها چقدر با دقت و جدیت تعیین می شوند، برای توسعه مشاوره مدیریت بسیار اهمیت دارد. معمولا ۳ نوع از شبکه سازی برای مشاورین مدیریت بسیار پراهمیت هستند:
◄ برخی از گروه ها فرصت هایی برای تعامل با کارفرمایان و مشتریان احتمالی فراهم می کنند، به عنوان مثال، جلسات صبحانه کاری یا “لینک تجاری” که در آن شرکت های کوچک تشویق می شوند تا تجربیات و ایده های خود را برای بهبود دانش داخلی خود به اشتراک بگذارند.
◄ برخی از گروه ها به اعضای خود این امکان را می دهند که از آخرین پیشرفت ها مانند محصولات فنی یا فرآیندهای مدیریتی نوین مطلع شوند.
◄ برخی از گروه ها فرصت هایی را برای توسعه مهارت های شغلی فراهم می کنند که شرکت کنندگان آنها را قادر می سازد تا در مورد بازاریابی شخصی، مصاحبه و تحویل پروژه موفقیت آمیز اطلاعات بیشتری کسب کنند. این گروه ها، انجمن های فارغ التحصیلی هستند. از دیگر گروه هایی که مشاورین مدیریت برای توسعه می توانند از آنها بهره مند شود، گروه های غیررسمی گاه به گاه در شبکه اجتماعی و شبکه های داخلی و توسعه یافته توسط هر یک مشاورین، بصورت شخصی است.
اغلب اوقات دیده شده افرادی که مدعی داشتن شبکه های بسیار گستره ای هستند، در بیشتر این گروه ها منفعل بوده و نقش چندانی را ایفا نمی کنند و عملا وقت خود را هدر می دهند. بنابراین توصیه می شود که اغلب موثرتر است که مشاور در یک انجمن حرف های فعال باشد، جایی که مردم او را بشناسند و بدانند چه کسی است، چه می کند، چه توانمندی هایی دارد و می توان به او عنوان یک همکار یا عضو، به جای یک غریبه، اعتماد کرد. علاوه بر این شرکت در کمیته های تخصصی و تیم های کاری این فرصت را به مشاور می دهد، تا تعامل بیشتری با افراد داشته و شبکه های داخلی و شخصی خود را بیشتر تقویت کند.