بدون استثنا تمام کارفرمایان از مشاور توقع دارند که در کار خود حرفه ای باشد. اما فی نفسه و بدون هیچ مانعی هر کسی می تواند خود را مشاور مدیریت بنامد. به عنوان یک رویکرد رایج، مشاوران صرفا بر اساس صلاحیت های فنی و دانشی حوزه خود، می بایست کار ارائه کنند. اما در این مورد نیز الزامی وجود ندارد. در شرکت های مشاور مدیریت به منظور حراست از این موضوع، هر شرکت در ارائه خدمات خود، متدولوژی خاص به خود را داراست و عملکرد خود را بارها و بارها با این شیوه آزموده و همین شیوه را به نیروهای خود آموزش می دهد. این مطلب در مورد مشاوران مدیریتی که فردی و حرفه ای خدمات ارائه می دهند، نیز صادق است. در این ارتباط جنبه هایی که مورد توجه هستند عبارتند از:
- شایستگی ها: مشاور چگونه به کار خود ادامه میدهد.
- نگرش: مشاور چگونه خود را برای کار مهیا می کند.
- مهارت: توانمند ی هایی که مشاور دارد.
- دانش: آنچه مشاور می داند.
- تمایز: مشاور چه چیزی منحصر به فردی برای ارائه دارد. به منظور حرفه ای شدن در شغل مشاوره مدیریت رعایت هشت نکته زیر الزامی است:
- شایستگی ها، نگرش مهارت و دانش همانگونه که در بالا به آن اشاره شد.
- داشتن تعهد به پیشرفت در حرفه و دانش حوز های که مشاوره ارائه می دهند، به منظور ارائه اطلاعات و دانش به روز.
- داشتن درک گسترده تری از مفهوم ارائه خدمت و مصالح اجتماعی.
- داشتن رویکرد حرفه ای گری با تکیه بر اصول اخلاقی و استانداردها.
- داشتن نظم و انضباط شخصی و خود کنترلی.
- قابل اعتماد بودن و رازداری.
- انصاف داشتن و بی طرف باقی ماندن.
- انعطاف پذیری، کیفیت و برای پول ارزش قائل شدن.